Houdt Gij mijn beide handen…
Als zeeanemonen die heen en weer deinen…
In ”Pour Une Naissance Sans Violence”, slecht vertaald in ”Geboren worden zonder pijn”, beschrijft Frédérick Leboyer de ideale geboorte van een kind, dat verwelkomd wordt in een ideale omgeving. Zo pas nog zwevend in het vruchtwater, nu drijvend in een warm badje ondersteund door liefhebbende handen : ”Het ene handje houdt opeens stil, droomt, opent en sluit zich weer met het langzame tempo dat hoort bij het onderwater-rijk. Het andere ondergaat dezelfde bekoring. Twee dromen die elkaar weerspiegelen. Net bloemen die opengaan. Ze ademen met het langzame, wiegende ritme van de wereld onder de oppervlakte van de oceaan, als zeeanemonen die heen en weer deinen op onzichtbare stromingen” ( Leboyer p. 76 ) 🙏💡💜
piet
