Onze intieme relatie met God…
Symbiotisch relatie tussen Schepper en schepping…
‘’De Joodse mystiek benadert de kwestie van het zich alleen voelen in de kosmos door vraagtekens te zetten bij onze aannamen over de schepping. Zodra we ons bewust worden van onze intieme relatie met God, een relatie die niet ophoudt en elk moment vol maakt, en die relatie beleven, kunnen we ons nooit meer alleen voelen. Het mystieke gezichtspunt suggereert dat deze relatie onontbeerlijk is voor beide partijen, want God en de schepping ontplooien zich naast elkaar. (…) Er kan geen gever zijn zonder ontvanger, (…)
De oerknal is veeleer een voortdurende scheppende emanatie. Het heelal wordt steeds in evenwicht gehouden op basis van een symbiotische relatie tussen Schepper en schepping, die beide van wezenlijk belang zijn voor het voortbestaan van het heelal. Als de ene kant van de relatie de andere niet meer versterkt, komt het geheel knarsend tot stilstand. Aan de andere kant bepaalt en voedt de voortdurende relatie tussen Schepper en schepping elk moment – en elk moment is weer een oerknalimpuls. (…)’’
Uit ‘’God is een werkwoord, een mystieke visie op de kabbalá, Rabbi David A. cooper’’
PS De symbiotische relatie tussen moeder en baby moet verbroken worden, anders blijf je altijd in een afhankelijke positie hangen…maar de symbiotische relatie tussen Schepper en schepsel blijft eeuwig bestaan.
piet
