Geboorte…trauma?
Als de ontsluitingsfase voltooid is en de baarmoedermond voldoende ruimte biedt, wacht de volgende beproeving. Je hoofd en je lichaam worden in een schroefbeweging geperst die de turbokracht moet leveren om in een spildraai door het bochtige geboortekanaal de vrijheid te bereiken. Het lijkt hopeloos. Dit is te erg…Het lukt niet, je gaat dood…Maar toch…Kijk, het hoofdje wordt al zichtbaar in de vagina. Heel veel hangt nu af van de samenwerking van moeder en kind. Als de moeder rustig ademend meegaat in de beweging, dan gaat de inwendige spildraai vanzelf (!) over in de uitwendige. Het hoofdje draait vanzelf terug, de verloskundige hoeft niets anders te doen dan met luisterende (!) handen te leiden. Zo wordt de kurketrekkerbeweging uit zichzelf volledig afgwikkeld (!) waardoor eerst het ene schoudertje vrijkomt en vervolgens het andere. Je hoeft alleen nog maar een vinger te haken in de oksels van het kindje om hem of haar te begeleiden in de glijvlucht naar buiten. Hé, de hopeloosheid van de uitdrijvingsfase is voorbij.
piet
