De bemiddelende Levensadem…
Ademhaling…
‘’Ons ademen is een cirkelgang. Er is geen punt op het ademwiel waar de beweging eindigt en een nieuwe beweging begint. Er is geen pauze. Noch na de inademing. Noch na de uitademing. Je kunt je voorstellen dat de zijkant van je hals en je keel open gaten zijn. Op deze plaats heeft het embryo in een vroeg stadium kieuwen. Met deze voorstelling maak je het jezelf mogelijk jezelf steeds meer te openen voor de inademing. Je kunt je ook voorstellen dat je longen een ballon zijn die je steeds weer vol met lucht blaast. En die steeds weer vanzelf leeg loopt. Zonder dat jij duwt. De ballon loopt vanzelf leeg. Je stoot dus niet de adem uit, maar laat de adem ontspannen gaan.’’
Uit : ‘Siddhartha’ in de ban van je kinderbeelden
Ps : Zie hoe mooi de cirkelgang van de adem past in het cyclisch verlopende leven. Let op de ‘kieuwen in het embryo’. Hier duikt de vis ( Ichthus = symbool van Christus ) op. In de vis vinden we de ‘vesica piscis’ = vissenblaas, waarmee de vis het drijfvermogen reguleert.
Hij doet dat op twee manieren : door even lucht te happen of d.m.v de zuurgraad van het bloed. Deze vissenblaas is een primitieve long, die we terug zien in vogels…Ook de vogel is symbool van Christus : een duif ( Heilige Geest ) daalt uit de hemel en een Stem uit de hemelen klinkt ”Dit is Mijn geliefde zoon”.
piet
