Kosmisch ritme…Panta rhei…Alles stroomt…

Kosmisch ritme…Panta rhei…Alles stroomt…

Kinderen houden van sprookjes en begrijpen ze zomaar, vanzelf. De existentiele boodschap die Mellie Uyldert doorgeeft is heel duidelijk, zij wijst in al haar werken op het cyclische karakter van ons bestaan in het ritme van elke dag met een ochtend, een middag, een avond, een nacht. Een ritme wat zich weerspiegelt in het dag/nachtritme, ook in onze lichaamsfuncties. Een ritme in week, maand, jaar, seizoenen, eeuwen, tijdperken. Alles is ritme, in licht, in kleuren, in klanken : hoe meer je in de pas loopt van het kosmische ritme, hoe beter het met je gaat en hoe gelukkiger. ‘Worden als een kind’ kan de weg wijzen…

piet

Christus Zelf…

Scheppingsdagen op de scheepsluiken op het kerkje in Breskens ( vervolg )…

Christus Zelf

De vijfde dag is de donderdag. Die heeft als eigenschap de lof. God schept boven de vogels en beneden de vissen. De natuur verkondigt de lof van God. Dat voel je soms heel diep. Misschien zie je nu nog sterker waarom Christus ook als vis wordt voorgesteld en ook die vogel, de duif, speelt een rol in Zijn leven. Je moet dit alles niet zien als natuurkunde of als een documentaire van de tv, maar veel dieper, iets als een visioen, een droom, die in je is. Het leven is namelijk zeer diep en zeer hoog, want op dit luik zie je Aaron, de priester, die namens alles en allen lof brengt aan God. En deze priester is in ons allen: Christus Zelf.

piet

At-tune-ment…

Afstemming met het hogere…

‘Afstemming’ fascineert mij al vele jaren. Het heeft te maken met : ‘stem’, ‘stemming’ en ‘bestemming’ en met ‘at-tune-ment’.

At-tune-ment = ’tuning-in to the song of God’, wat kan gebeuren tijdens ‘meditatie’.

piet

Scheppingsdagen op de scheepsluiken aan het kerkje in Breskens…

Scheppingsdagen op de scheepsluiken ( vervolg )…

De vierde dag is de woensdag, God schept de zon, de maan en de sterren. Gek is dat, daarvóór zijn de bomen en het gras er al. Denk daar maar eens over na, hoe wonderlijk dat is. Hout geeft een diepere warmte dan de zon. Hout is dichter bij God dan de zon. Bovendien: wij stammen af en planten voort. Deze dag heeft als eigenschap de overwinning. Nu gaat het doorbreken en daaronder, onder deze zon en maan, leven wij. Dat oerlicht van de eerste dag zien wij niet met ons oog. Dit licht wel: de zon.

piet

Harmonie en rust…

Scheppingsdagen op de scheepsluiken ( vervolg )…

Harmonie en rust…

De derde dag is de dinsdag. Die heeft als eigenschap de harmonie. Het is als het ware een omhelzing tussen het gele, gouden Oerlicht en het blauwe water. Geel en blauw vormen samen groen, zoals u weet. Op deze dag schept God dan ook het groene gras. Gras geeft dus daarom harmonie en rust. Ook de planten en de bomen worden geschapen en het water wordt op de aarde verzameld – de zee – en er is land.

piet

Sprookjes…Roodkapje

Sprookjes…Roodkapje

”Roodkapje door de wolf opgeslokt en na een verblijf in de donkere wolvenbuik daaruit verlost – licht – donker – licht, dat is het schema, in dit sprookje uitgebeeld. Het is niet moeilijk, dit schema te herkennen in de wisseling van ‘dag en nacht’ (Roodkapje dus als natuurmythe beschouwd) : bekleed met avondrood verdwijnt de dag in het woud der schemering, gaat onder in de duisternis der nacht, om, door de zonneheld verlost, als ochtendrood weer te verschijnen! Hetzelfde rhythme als van het etmaal voltrekt zich in de loop van ’t jaar; het winterduister wijkt voor de lichte lente, als in de maand van Mars : maart, april, zijn kracht de gehele natuur aandrijft tot vorm-aanneming in de stof; dan viert men op de eerste mei het lentefeest, waarbij een meisje met rode bloemkrans op als meikoninginnetje (bij ons als pinksterbruid) de lente uitbeeldt. Het rood verjaagt de plagerige wezens der natuur, die zich juist dan in menigte in het bos ophouden, zegt men.’’

Uit : Mellie Uyldert, Verborgen wijsheid van het sprookje

piet

Now is the time to fall, fall in love…

Now is the time to fall in love

”There exists only the present instant…
a Now which always and
without end is itself new.
There is no yesterday nor any tomorrow,
but only Now, as it was a thousand years ago
and as it will be a thousand years hence.”

-Meister Eckhart,
14-th Century Christian Mystic

uit : ‘Non Dual Teachings of the Bible’, Galen Sharp

Bevrijd uit jouw concentratie kamp…

Bevrijd uit jouw concentratie kamp

(…) En natuurlijk voel ik af en toe weer die doodsangst. Maar ik ontdekte door ademtherapie hoe belangrijk het is om te blijven doorademen. Ademen en loslaten van spanningen. Mensen zijn er aanvankelijk bang voor . Daarom heb je ook een partner nodig die je stimuleert om door te ademen. Juist in dat gevoelde contact zie je dingen die je eerst niet onder ogen durfde te zien. Je durft het nu in het bijzijn van een vertrouwd iemand, Ja, het helpt je om op een heel diep niveau ‘’aan de basis’’ te ontspannen. Zo wordt je vrij van wat je je leven lang gevangen hield.

Uit : Siddhartha, in de ban van je kinderbeelden ( slot )

piet

Doorway to the Kingdom of Heaven…

Doorway to the Kingdom of Heaven

However, knowing that the mind is apart from what-you-are, you can be free of its control. You will then begin to experience the ”renewing of the mind” [Romans 12:2]

The more one stays in this ”magical now”, the more likely the recognition will happen. This is because one is focused on real life rather than concepts, imagination and memories. There really is only now. It’s the same now you knew and lived in as a child. Now is the doorway to the Kingdom of Heaven.

uit: ‘Non Dual Teachings of the Bible’, Galen Sharp

piet

Geboorteangst, doodsangst…

Geboorteangst, doodsangst…

Het in jezelf al-één zijn…

‘’(…) Het heeft ook te maken met het accepteren van je alléén zijn. En daarin zie ik weer die doodsangst. Zolang je nog ergens bij moet horen, bij je moeder, bij je partner, kun je schijnbaar het gevoel hebben : er is niets aan de hand. Het is veilig. Ik hoor erbij. Pas op het moment dat je je realiseert dat je echt alléén bent, in die zin dat niets van wat er in jou omgaat ooit overgebracht kan worden aan een ander, dat je in feite niet echt met iemand iets kunt delen, wordt je ogenblikkelijk met die paniek van dood en verloren-zijn geconfronteerd. Door therapie, door meditatie en kontakten met anderen, begint nu ook de andere kant van het alleen-zijn, de extase van het ‘in jezelf al-één zijn’ in zijn volheid tot me door te dringen. Ergens was het besef er altijd al. Maar het was alsof het gefilterd was. Alsof er matglas voor zat.’’

Uit : Siddhartha, in de ban van je kinderbeelden

piet

RSS
Follow by Email