Je levensverzekering…

Je Levensverzekering…

‘’Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.’’

Romeinen 8:31-39

Piet

Wij zijn horende doof en ziende blind…

Wij zijn horende doof en ziende blind…

”Wie is gezeten in de schuilplaats van de Allerhoogste, die vernacht in de schaduw van de Almachtige”

Een prachtige waarheid, die zo weinig begrepen wordt.

Moet je nagaan, het is de schuilplaats waar de Allerhoogste aanwezig is en waar ook zijn Almacht is.

Deze schuilplaats is dubbel veilig en geheim : hij is van jou en je Schepper…niemand kan er binnendringen.

In ‘Jezus Spreekt zegt Jezus Christus :

  • maak dit tot je ’thuis’…vertoef daar
  • Mijn schaduw valt op je ’thuis’ als die van een ‘broedende moedervogel’…

en dat betekent : Leven…eeuwig Leven

piet

De boom van de kennis van goed en kwaad…

De boom van de kennis van goed en kwaad…

Luidt de val uit het paradijs in. De mens, Adam en Eva, schamen zich nu dat ze naakt zijn, de onschuld is verdwenen, schaamte, ze verbergen zich (…)

En dan klinkt de roepstem: ‘Maar de Heer God riep de mens en vroeg hem ‘Waar ben je?’ Hij antwoordde ‘Ik hoorde U in de tuin, en toen werd ik bang omdat ik naakt ben; daarom heb ik mij verborgen’.

Precies, ook wij voelen ons naakt, we schamen ons. Existentiële schaamte : we voelen ons nu afgescheiden.

Maar…ook wij kunnen in het ruisen van de wind de tegenwoordigheid van God ervaren en Zijn liefdesroep horen : ‘Adam, waar ben je?’

Want God IS liefde die alles overwint, zelfs de dood…

Uit : ‘Van Neurose naar Heelheid’, Piet Stuitje

Venus, de blinkende morgenster…

Venus, de blinkende morgenster

Zij is Lady of the Dawn, blinkende Morgenster of eigenlijk is het de planeet Venus aan de oostelijke hemel.

In het laatste bijbelboek Openbaringen staat hierover iets opmerkelijks:

‘Ik, Jezus heb Mijn engel gezonden om ulieden deze dingen te getuigen in de gemeenten. Ik ben de wortel en het geslacht van David, de blinkende morgenster’. (Openb. 22 : 16)

Wat een heerlijkheid dat Jezus Christus zichzelf zo noemt: Hij WAS en IS en zal ZIJN de blinkende morgenster…elke dag opnieuw…hij IS de nieuwe dag…wij leven uit en in en door dit Christusbewustzijn…Zuiver Bewustzijn.

Uit : ‘Van Neurose naar Heelheid’, Piet Stuitje

Angst voor chaos en dood…

Angst voor chaos en dood…

‘’Deze Weg is een proces van sterven van het eigenmachtige
‘ik’ – en dat roept angst op. Angst om de controle los te laten
En totaal uiteen te vallen. Angst voor chaos en dood.’’

Uit : ‘Jij zingt in mij Jouw naam’ door Carine Philipse

PS : En dit is nu juist een hele vroege angst uit onze hele prille ontwikkeling : we komen dan net uit de fase, dat we nog geen onderscheid kunnen maken tussen ons zelf en niet-zelf, er is nog geen ‘ik’. En dan komt het eerste ‘ikje’. Het wordt geleidelijk sterker als er een goede interactie is tussen moeder en kind. Als dit niet het geval is ontstaat een ‘zwak ik’, waardoor je zo weer terug kunt vallen in die toestand van grenzeloosheid die gepaard gaat met de angst om totaal uiteen te vallen, wat je bijvoorbeeld ziet bij een ‘borderline stoornis’.

Je moet dus eigenlijk eerst een ‘sterk ik’ ontwikkelen om de controle los te kunnen laten om te gaan vertrouwen op je diepste wezen, wat het ik met al z’n capriolen en identificaties niet nodig heeft of overstijgt.

piet

Catastrofe…

Catastrofe…

Maar het was niets vergeleken bij de Grote Ramp die plaatsvond zo’n vier en een half miljard jaar na het ontstaan van de aarde.
Ik zag het niet aankomen. Niemand zag het aankomen. Het was een rotsblok uit de ruimte met een doorsnede van 10 kilometer. Het kwam met 65.000 kilometer per uur de dampkring binnendaveren en sloeg met de kracht van miljarden atoombommen in op een schiereiland in de buurt van wat later Mexico zou gaan heten. Deze ramp zou de loop van de geschiedenis van de aarde en haar bewoners compleet veranderen.

Uit : ‘OER’ Het grote verhaal van nul tot nu

Cees Dekker, Hoogleraar in de nanobiologie aan de TU Delft

Hebben en zijn…

Hebben en zijn…

In de laatste zin van haar ‘voice dialogue’, van haar gesprek met zichzelf, schildert Etty het beeld dat opdoemt als zij het obsessieve ‘hebben’ loslaat…Dan is zijn gezicht dierbaar landschap geworden, vervaagd op de achtergrond, maar alomtegenwoordig, wat betekent dat ze hem niet heeft of bezit, maar dat hij altijd bij haar is.

Uit : ‘Van Neurose naar Heelheid’, Piet Stuitje

Psychiatrie en liefde…

Psychiatrie en liefde…

Dank je wel Wouter…ja zulke kinderbeelden zijn er : ze zijn geboren en hebben zich ontwikkeld in een ‘horror scenario’. Dat is hun fundament wat zich diep en hecht verankerd heeft in hun centrale zenuwstelsel, in hun hersenen, in hun organisme. Dit scenario gaat gepaard met angst, terreur, destructie en het ontbreken van liefde. En dat is precies wat Edward Muzika laat zien :

alleen liefde is het meest diepe en alleen liefde zal genezend/helend werken

piet

Lieve Genezer, genees mij, heel mij…

Lieve Genezer, genees mij, heel mij…

’Natuurlijk mag ik mijn diepste geborgenheid vinden in Hem
en Hem vragen mij te genezen!
Natuurlijk mag dat!
Waarom zou ik dat zelf moeten doen?

Er is blijkbaar moed voor nodig om het idee los te laten dat ik
mezelf wel kan genezen. En het idee dat ik dat eigenlijk zelf
zou moeten kunnen. Toch weer de angst om de autonomie los
te laten en Hem echt binnen te laten.

NEE, IK KAN HET ZELF NIET!
HELP ME ALSJEBLIEFT!
LIEVE GENEZER, GENEES MIJ!
LIEVE GENEZER, GENEES MIJ!’’

Uit : ‘Jij zingt in mij Jouw naam’ door Carine Philipse

piet

De vis in ons…Via hagedisachtige het land op

De vis in ons…via hagedisachtige het land op

De Schepper had ervoor gezorgd dat naast de oceaan nu ook de aarde bewoonbaar was geworden.

(…) Ik vond het geweldig. Niet alleen omdat ik de zon weer kon zien zonder de belemmering van het water. Maar ook omdat de oppervlakte van het land compleet anders was dan ik me herinnerde. Het land bestond niet langer uit kale rotsen. Het was nu bedekt met groen. Met varens, grassen, met donkere wouden. Er was zoveel te zien dat ik het jammer vond dat onze ‘landvis’ na een poosje toch altijd weer voor het water koos.

Cees Dekker in ‘Oer’, Het grote verhaal van nul tot nu.

Cees Dekker is hoogleraar in nano biologie in Delft en Christen, die zich verwondert over de Schepping

piet

RSS
Follow by Email