Once upon a passing nightdream he beheld a mystic image, bathed in blue reflection. He stood and made his song, closed his eyes to feel the thunder echo like a wave around him. Love was in this strange house and he did belong. Yes he did belong…( naar Neil Diamond )
Eens, in een nachtelijke droom, bleef hij hangen in een mystiek beeld, wat baadde in een blauwe weerschijn. Hij stond daar en componeerde zijn song. Hij sloot de ogen om beter de donder te voelen, die als een echo rondom hem golfde. liefde heerste in dit vreemde huis en hij hoorde daarbij. Ja, hij hoorde erbij…
Je ziet in dit mystieke beeld prachtig hoe wijzelf vertraagde geluid- en lichtgolven zijn. En hoe de nachtelijke droom het huis kan openbaren, waarin wijzelf wonen en waar liefde woont en de Heer zijn zegen biedt.
piet
