Theresia van Lisieux, tranen van onvermengde vreugde…
De kleine theresia is diep ongelukkig, ze lijdt onder aanvallen van migraine en benauwdheid. Als je goed kijkt is zij een neurotisch meisje, wat niet zo verwonderlijk is, want er is geen goede resonantie geweest tussen haar gevoelige hart en het moederhart. Bovendien is haar moeder nog eens vroeg overleden.
Op zondag 13 mei 1883 ( zij is dan 10 jaar oud ) leggen haar zussen haar in de kamer waar het Mariabeeld staat.
Dan gebeurt er iets wonderlijks :
Ze vindt zelf de oplossing: ‘Omdat de kleine trees op aarde geen enkele hulp vond, wendde zij zich tot haar hemelmoeder en bad ze haar met heel haar hart eindelijk medelijden met haar te hebben. Opeens leek de heilige Maagd mij mooi toe, zo mooi als ik nog nooit iemand had gezien; haar gezicht straalde van een onzegbare goedheid en tederheid, maar wat tot het diepst van mijn ziel doordrong, dat was die ‘verrukkelijke glimlach’ van de heilige Maagd.
Toen verdween al mijn verdriet, twee dikke tranen sprongen uit mijn ogen en biggelden stil over mijn wangen, maar het waren tranen van onvermengde vreugde.O, dacht ik, de heilige Maagd heeft tot mij geglimlacht, wat ben ik gelukkig! Maar nooit zal ik het iemand zeggen, want dan zou mijn geluk verdwijnen. Zonder enige moeite sloeg ik de ogen neer en zag ik marie die mij liefdevol aankeek; ze scheen ontroerd en leek te vermoeden dat de heilige Maagd mij een gunst had verleend.’ (Theresia v. L., p. 145, 146)
uit : ”Van Neurose naar Heelheid’, Piet Stuitje
PS :
* Met Kerstmis 1887 maakt zij zich los van haar aardse vader en wordt verbonden met haar hemelse Vader
* Reeds op vijftienjarige leeftijd mag zij in het karmelietessenklooster te Lisieux intreden
* Zij voelt een bijzondere liefdesband met het kind Jezus
* Zij sterft op 30 september 1897, vier en twintig jaar oud
* De spreuk boven haar leven zou kunnen luiden : ‘Van Neurose naar Heelheid’
piet
