Stromen van levend water zullen uit je binnenste vloeien
Symbolisch wordt de weg daartoe aangewezen in de droom van het ‘moeras en de bron’: je gaat door duistere gangen, je waadt door een stinkende beek, waarvan de kwalijke geur je bij vlagen de adem beneemt. Voortploeterend denk je dat jij wel slecht en verdorven moet zijn. Als je aankomt bij een diepblauw helder meertje hoor je een zachte fluisterende stem, heel nabij. Je vraagt of je de bron mag zien, maar de stem antwoordt: ‘Nee, de bron mag je niet zien’.
Je hebt moed gevat door het vertrouwenwekkende in de stem, daarom durf je de vraag te stellen die je op de lippen brandt: ‘Dat vuil daar in de beek, komt dat uit de bron?’
Opnieuw klinkt de stem, heel vertrouwd: ‘nee, de bron is zuiver in zichzelf’.
Diep in je binnenste krijg je nu contact met de bron van levend water. Het proces van zuivering is begonnen.
uit : ‘Van Neurose naar Heelheid’, Piet Stuitje
