DE SCHEPPING VINDT PLAATS OP ELK MOMENT
Absurd om de schepping in de tijd te willen plaatsen
”(…) de schepping vindt plaats op elk moment. Het gebeurt op dit moment. Ongeveer zevenenvijftighonderd jaar geleden werd volgens de Hebreeuwse kalender het menselijk bewustzijn een nieuwe werkelijkheid in dit deel van het heelal. Dat is waar de Tora naar verwijst met Adam en Eva in de Hof van Eden. Het is het verhaal van het begin van een nieuw bewustzijnsniveau. Maar we moeten nooit de schepping zien als iets van vroeger, want het is een voortdurend, niet ophoudend verschijnsel dat geen eind kent. Dit sluit het feit niet uit dat het stoffelijk heelal – vanuit ons standpunt gezien – een beginpunt heeft. In feite ligt volgens de kabbalistische berekeningen het begin van het stoffelijke heelal meer dan vijftienmiljard jaar achter ons. Maar de kabbala leert ook dat zelfs vijftienmiljard jaar niet genoeg is, omdat dit heelal zoals wij het kennen niet het eerste heelal is. Er zijn er meer geweest. Kernpunt is echter dat de schepping als zodanig een voortdurend proces is. Daarom is het absurd om het in de tijd te willen plaatsen, zowel voor een wetenschapper als voor een religieuze fundamentalist.
(…) Aryeh Kaplan merkt hierover op : ‘Volgens sommige kabbalisten is de huidige schepping de tweede, terwijl anderen stellen dat het de zesde of zevende is.’ Vanuit een ander gezichtspunt kunnen er ook veel heelallen naast elkaar bestaan, want zodra we ontstijgen aan het heelal zoals wij het kennen, krijgt de tijd een andere betekenis. Deze kabbalistische concepten van meerdere heelallen, lineair of naast elkaar, omvatten in wezen de hele natuurwetenschappelijke theorie, evolutie incluis, en gaanzelfs nog verder.”
piet
